Ahoy ahoy leden van de Pieterman,
Hier een kort verslag van de 200 myls solo. Dit evenement, wedstrijd en prestatietocht werd dit jaar voor de 28e keer georganiseerd. Het is een tocht die je geheel zelfstandig met je eigen schip in uiterlijk 4 en een halve dag probeert te volbrengen. Dit jaar waren er maar liefst 8 schepen ingeschreven. Om een beeld te schetsen; het aantal ingeschreven deelnemers was 121. Maar liefst 6,61% van alle deelnemers kwam dus uit de marina Volendam. Een record. Het geheim van deze tocht / wedstrijd is een tactisch spelletje waarbij de keuze van de te varen baan en de uitkomst van de weersverwachting de belangrijkste variabelen zijn. De meest gekozen baan dit jaar was de baan waarin er eerst een rondje om vaste tonnen op het Markermeer gemaakt moest worden, daarna door het Naviduct en vervolgens 2 rondjes op het IJsselmeer vobracht moesten worden om vervolgens weer het naviduct te passeren waarna er nog eens een rondje over het Markermeer gemaakt moest worden alvorens weer in de Bataviahaven te finishen. De Bataviahaven is tevens startpunt van deze tocht / wedstrijd.
De deelnemende schepen waren dit jaar: Zeewindje met Willem van der Krogt, Piekant met Hans Piels, Spirit met Willem van den Bosch, Ille de Franc met Frank Grift, Nikita met Mario van Lishout, Kymo met Wijnand Mol, The Adventure met Gerrit Roskam en So long met schipper Hans Zandvliet.
De voorpret begon al met het inschrijven dat ook dit jaar weer op precies 1 maart om 00:00 uur kon aanvangen. De meeste inschrijvingen stroomden dan ook al in de eerste 24 uur binnen. De spanning in de speciale app groep steeg ook deze weer naar mate de start dichterbij kwam. Nieuwsfeiten en weersverwachtingen werden gedeeld en daarop weer gespeculeerd welke baan deze keer het meeste voordeel op zou leveren. Wat is haalbaar, kunnen we de rustplaatsen met daglicht bereiken, moet er ’s nachts gezeild worden, hoeveel rust ben je verplicht te nemen en wat is een geschikte ankerplek voor de verplichte minimale 6 uur rust achter het anker. En voor de veiligheid is iedere deelnemer verplicht naar rating minimaal 7 uur rust per etmaal te nemen. Dat alles wordt nauwlettend in de gaten gehouden door de wedstrijdleiding die aan alle schippers de verplicht in het hekwerk te voeren tracker meegeeft. Ook de de verplicht te voeren solo (japanse vlag) wimpel moet in de achterstag gehesen worden zodat ook de deelnemers elkaar in de gaten kunnen houden. Het onderdeel veiligheid speelt een belangrijke rol.
Een aantal Volendamse deelnemers was op zondag 17 september al naar Lelystad vetrokken om met elkaar onder het genot van diverse versnaperingen de voorbereidingen te treffen. Naar het zich liet aanzien zou de enorme hoeveelheid wind tijdens de start op woensdag 20 september al meteen roet in het eten gooien en een aanpassing van de plannen vergen. De meesten van ons besloten om met minimaal 7 uur rust woensdag te starten in de hoop dat de wind iets zou afnemen tot 5-6 beaufort. Het bleek op de eerste dag al dat 3 van schepen van de Volendamer vloot het eestte rondje niet zouden volbrengen. Het weer was dusdanig ongenadig dat Wijnand Mol, Gerrit Roskam en Frank Grift met materiaal pech moesten opgeven. Sommigen van ons kwamen met een dubbel rif in het grootzeil bij het invallen van de duisternis in Enkhuizen aan waar de eerste nacht werd doorgebracht.
De volgende ochtend leken de condities ideaal om vroeg richting Urk te vertrekken maar halverwege het rak kwam er een windhoos met een ferme bui regen over waar zoveel kracht in zat dat ik volledig gedesoriënteerd raakte en even nodig had om weer te herstellen. Wat daarna gebeurde was even onwerkelijk. De wind viel voor de rest van de dag volledig weg en dat vereiste dus weer een aanpassing van het vaarplan. Tegen 22:00 uur kwam ik in Workum aan voor de tweede overnachting. Een paar schepen lagen in Hindeloopen en een enkeling was in Urk gestrand.
Dag 3 leek ook goed te beginnen . Met vol tuig ging het op de eerst boei naar het windpark. Maar daar aangekomen trok de wind weer aan in een zuidwestelijke stroming tot 6-7 beaufort. Het ploeteren vanaf den Oever naar Enkhuizen was een feit. Na een kruisrak met heftige golfslag lukt het om halverwege de middag bij de KG boei weer in het rak naar Urk te komen. Daar werden de hoogste snelheden op het log gezet. Tot wel 8 knopen. Niet gek voor een drijvende baksteen. Op een enkeling na konden we weer in dezelfde havens overnachten. Het begon er op te lijken dat alle overgebleven schepen de eindstreep zouden gaan halen. De verwachtingen voor dag 4 zagen er veelbelovend uit. Er werden plannen gemaakt voor de verplichte ankersessie. Zou het Enkhuizen worden of toch de Blocq van Kuffeler. De kink in de kabel kwam uit onverwachte hoek. Een onvoorziene windstilte in het rak tussen Medenblik en Enkhuizen. Wel werden we getrakteerd op een onvoorstelbare hoeveelheid water van boven. Gelukkig had ik nog één droog pak achter de hand gehouden. En hoe onvoorspelbaar het hollandse weer is, bleek maar weer toen er toch aan het eind van de middag een westelijke wind opstak die aanleiding gaf om het plan voor deze zoveelste keer aan te passen. Na een snelle sluispassage was het mogelijk om net met daglicht aan ter komen op de ankerplek bij de Blocq. Er waren nog meer zeilers op het idee gekomen om daar het laatste rak van de sport J naar de sport I af te wachten. Er lagen wel 15 schepen achter het anker. Sommigen zelfs dubbel. Ik dacht daarmee een protest uit te kunnen brengen. Achteraf bleek dat geen stand te houden.
en dan dag 5. Een cadeautje. Eerst uitslapen om vervolgens met de opkomende zon in een ansichtkaart wakker te worden. De zon scheen uitbundig en de wind was kracht 4-5 bakstag. Om reglementair voor 12:00 op zondag te kunnen finishen gingen Zeewindje, Piekant, Spirit en So Long tussen 07:00 en 09:00 uiterst relaxt aan het laatste rak beginnen. Wat een prachtige afsluiting van deze editie. Het was weer een fysieke en mentale aanslag. Afzien en genieten gingen hand in hand. Ik wil bijzondere dank uitspreken aan mijn zeilmaat Willem van der Krogt met wie ik samen deze beproeving doorstaan heb. Helaas voor Mario geen finish voor 12:00 uur maar wel heel knap uitgezeild. Chapeau Mario!! Als je nou denkt dat wil ook een keer meemaken, kijk dan op www.200mylssolo.nl
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.